به طور کلی روش بیوراکتور غشایی (MBR) در موارد زیر به عنوان یکی از روش های جذاب تصفیه فاضلاب شناخته شده است:
1- در شرایطی که محدودیت فضا برای تصفیه خانه وجود دارد.
2- کیفیت بالای پساب تصفیه شده مورد نیاز است به ویژه در شرایطی که هدف از تصفیه فاضلاب، بازچرخانی است.
در گذشته با توجه به قیمت بالای واحدهای
بیوراکتور غشایی MBR در مقایسه با روش های سنتی تصفیه فاضلاب لجن فعال، واحدهای MBR تنها به منظور تصفیه فاضلاب با نرخ جریان به نسبت کم مورد استفاده قرار می گرفت.
با این وجود، با توجه با افزایش قوانین سختگیرانه زیست محیطی به همراه کاهش هزینه های سرمایه گذاری (به ویژه قیمت غشا ) و هزینه های بهره برداری ( در درجه اول هزینه ی انرژی)، واحد های MBR محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند و شاهد افزایش پیوسته سایز تاسیسات MBR در 20 سال اول اجرای آنها هستیم. هم اکنون تعداد قابل توجهی از واحدهای تصفیه MBR شهری جهت تصفیه بیش از 100 مگا لیتر فاضلاب در روز در ظرفیت پیک جریان روزانه وجود دارد. بدون شک، تکنولوژی MBR برای تصفیه فاضلاب هایی مورد استفاده قرار می گیرد که دارای کربن آلی با قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیکی هستند.
در بخش صنایع غذایی و نوشیدنی، فناوری MBR به فراوانی مورد استفاده قرار گرفته است. تکنولوژی MBR همچنین به صورت موفقیت آمیزی برای تصفیه پساب های چالشی که به مقدار کم توانایی تجزیه بیولوژیکی دارند، مورد استفاده قرار گرفته است و پساب را با کیفیت قابل قبولی تصفیه کرده است. دلیل عملکرد مناسب این فرایند در تصفیه چنین پساب هایی، زمان ماند بالاتر نسبت به روش سنتی لجن فعال است که موجب افزایش بازدهی حذف آلاینده ها از پساب می گردد. پساب هایی مانند شیرابه زباله و پساب صنایع دارویی از جمله پساب های چالشی محسوب می شود.
از سوی دیگر پساب ها حاوی روغن آزاد در هر دو شکل گیاهی و معدنی، بسیار چالشی هستند، زیرا غشاها به شدت با این مواد دچار گرفتگی می شوند. در چنین مواردی، به منظور محافظت از غشا، فرایندهای پیش تصفیه شامل جداسازی صفحه ای یا فشرده سازی با هوای فشرده و یا ترکیبی از هر دو روش مورد نیاز است.
