- دارای یک سطح تخلخل بالا یا درصد مجموع سطح مقطع منافذ زیاد باشد.
- توزیع اندازه منافذ در آنها محدود باشد تا بتواند انتخاب پذیری و در نتیجه عملکرد تصفیه بالایی داشته باشد.
- و از نظر مکانیکی باید قوی باشد تا یکپارچگی ساختاری داشته باشد.
همچنین این به صورت معمول باید در برابر شوک های حرارتی و شیمیایی مقاوم باشد تا بتواند در مقابل درجه حرارت و pH بالا و یا غلظت بالای اکسیدکننده ها که معمولاً در هنگام شستشوی شیمیایی غشا افزایش می یابند ، مقاومت کنند.
ماده مورد استفاده در غشاهای MBR همچنین باید تا حدی در برابر گرفتگی مقاومت داشته باشد یعنی بتواند در مقابل کاهش نفوذپذیری ناشی از رسوب مواد جامد معلق بر روی سطوح غشایی یا درون منافذ غشایی، مقاومت کند.
از آنجا که همه پلیمرهای مورد استفاده، آب گریز هستند ، همه آنها تمایل دارند که توسط مواد آلی موجود در مخلوط لجن فعال که به طور مشابه آبگریز هستند دچار گرفتگی شوند. بنابراین این پلیمرها قبل از استفاده نیاز به خیس شدن دارند. خیس کردن در واقع همان فرایندی است که آب به درون منافذ غشایی رانده می شود.
اگرچه غشاهای سرامیکی از نظر مقاومت در برابر گرفتگی و حمله شیمیایی نسبت به غشاهای پلیمری مقاوم تر هستند ، اما در فناوری MBR استفاده محدود تری دارند که به دلیل هزینه نسبتاً بالای این غشاها می باشد. سرامیک های یکپارچه چند کاناله در برخی از کاربری ها استفاده شده اند و اخیراً اشکال ورق های مسطح سرامیکی برای فناوری های MBR داخل آب معرفی شده اند. با این حال ، غشاهای تجاری MBR تقریباً همه پلیمری هستند.
بیش از نیمی از محصولات غشایی MBR که در بازار ارائه می شوند از نوع پلی وینیلیدن فلوئوراید یا PVDF هستند. سایر مواد غشایی کمتر متداول شامل پلی اترسولفون (PES) و پلی اتیلن (PE) می باشند. ترکیبی از مقاومت شیمیایی خوب ، اندازه منافذ قابل کنترل و استحکام مکانیکی نسبتاً زیاد ، همراه با انعطاف پذیری خوب ، علت غالب بودن محصولات PVDF است.
غشاهای پلی الیفینی (مانند پلی اتیلن با دانسیته کم ، LDPE) کمترین هزینه تولید خام را مابین تمامی مواد اولیه غشایی MBR دارا هستند. زیرا منافذ به سادگی با تزریق کردن این ماده در شرایط کنترل شده (یا چرخش خشک) ایجاد می شوند. این ساختار منافذ شکاف مانند از منافذ کلاسیک تر شبه تک بعدی که توسط فرآیند پیچیده تر جداسازی فازی ناشی از گرما (TIPS) ایجاد می شوند ، قابل تمایز هستند. مواد دیگری مانند پلی آکریلونیتریل (PAN) ، پلی سولفون ، پلی وینیل الکل (PVA) و polytetrafluorethane (PTFE- به ندرت برای ساخت غشاها استفاده می شوند.
به وبلاگ خود خوش امدید