همه ما دستگاههای تصفیه آب را در خانه محل کار و یا مکانهای صنعتی دیدهایم. دستگاههایی که با چند سری فیلتر میتوانند آب مصرفی ما را با کیفیت بسیار خوبی تصفیه کنند. این دستگاهها آب را با فشاری تنظیم شده از میان فیلترهای خود رد میکنند و هر فیلتر آن توانایی جلوگیری از ذرات خاصی را دارد. بسته به ابعاد ذرهها هر فیلتر توانایی جلوگیری از آنها را دارد. تا آنجا که حتی میکروبها و ویروسها هم نمیتوانند از سد این سیستمهای تصفیه آب عبور کنند.
در همین چند جمله اول درمییابیم که در یک بیوراکتور غشایی چندان نیاز به استفاده از موارد شیمیایی برای گندزدایی آب نیست. و حتی فاضلاب را میتوان به آب صنعتی و در برخی موارد آب کشاورزی تبدیل کرد. فناوری بیوراکتور غشایی آنچنان رو به پیشرفت است که حتی آلوده ترین آبهای جهان را با آنها میتوان تصفیه کرده به آب مشابه شرب بدل ساخت.
اما یک فرق مهم بین دستگاه تصفیه آب خانگی شما با بیوراکتور غشایی وجود دارد. اگر از این موضوع صرف نظر کنیم که بیوراکتور غشایی توانایی پالایش میکروبی و ویروسی فاضلاب را دارد، بیوراکتور غشایی میتواند خود را تمیز کند؛ حال آن که شما باید هر سال فیلترهای دستگاه خود را عوض کنید تا کیفیت آب شربتان بالا و پایدار بماند.
بیوراکتور غشایی برای تمیز کردن خود از حد اقل ماده ضد عفونی کننده و یا دستگاه مکانیکی استفاده میکند. لایههای منسوج داخل بیوراکتور با حباب تمیز میشوند. آلودگی هر چه که باشد بعد از به دام افتادن در برابر یک لایه بیوراکتور غشایی هر روز هر ساعت متمرکزتر میشود و روی سطح هر یک از غشاهای بیوراکتور را لجن می پوشاند. بیوراکتور غشایی برای جدا کردن این لجنها از دستگاهی برای تولید حباب استفاده میکند. شاید جالب باشد باشد بدانید یکی از دقیقترین بخشهای این بیوراکتور، حباب ساز آن است و باید حبابها با اندازههای بسیار دقیقی تولید شوند تا عملکرد دقیق دستگاه همزمان با تمیز کردنش اتفاق بیفتد. این شاهکار مهندسی حالا برای کدام صنایع از همه واجبتر است.